Не кажы «гоп», пакуль не пераскочыш
Не кажы «гоп», пакуль не пераскочыш — «Беларускія народныя казкі».
Пра паляўнічых расказваюць розныя байкі. Штукары яны на выдумкі, што і казаць. Любяць і прылгаць, і памарыць аб сваім паляўнічым шчасці.
Надакучлівыя госці
Надакучлівыя госці — «Беларускія народныя казкі».
Жылі два браты. Гаспадарку мелі невялікую, ды сяк-так кідаліся.
Прыехалі да іх аднойчы госці: два гультаі-гулякі, аднаго поля ягады. Прынялі браты гасцей як трэба: пачаставалі, чым мелі, павесяліліся, як умелі.
Мужык і жонка
Мужык і жонка — «Беларускія народныя казкі».
Адзін мужык часта сварыўся з жонкаю.
— Гультайка ты! — крычыць на яе. — Я і ару, і кашу, а ты нават абед лянуешся прынесці мне ў поле!
— Ды ў мяне дома работы больш, чым у цябе ў полі, — адказвае жонка. — Калі мне насіць табе абед?
Людзей слухай, а свой розум май
Людзей слухай, а свой розум май — «Беларускія народныя казкі».
Быў адзін дурнаваты чалавек. Захацелася яму пайсці на кірмаш. Злавіў ён белага пеўня, засунуў за пазуху ды пайшоў. «Прадам, — думае, — пеўня, куплю махоркі».
Яшчэ не дайшоў да кірмашу, а тут ужо яго і купцы сустракаюць:
— Што прадаеш, дзядзька?
— Пеўня, — кажа чалавек.
Лісіца-хітрыца
Лісіца-хітрыца — «Беларускія народныя казкі».
Жыў дзед ды баба. Нічога ў іх з гаспадаркі не было, толькі адна курачка Чубатка.
Жылі яны, жылі, дажыліся — няма чаго варыць. Вось дзед і кажа бабе:
— Баба, а баба, звары хіба Чубатку, ці што?
Курачка-рабка
Курачка-рабка — «Беларускія народныя казкі»
Жыў дзед, жыла бабка. Была ў іх курачка-раба. Нанесла курачка яечак поўны падпечак. Сабрала бабка яечкі ў чарапіну ды паставіла на паліцу. Мышка бегла, хвосцікам махнула, чарапіца ўпала, яечкі пабіліся.
Кісель
Кісель — «Беларускія народныя казкі»
Ажаніўся адзін хлопец і ўзяў сабе жонку з далёкай вёскі. Пажыў ён трохі з маладою жонкаю ды паехаў у госці да цешчы.
Цешча прыняла зяця як трэба: напаіла і накарміла ўсякімі стравамі. А на закуску паставіла кісель з цукрам.
Казка пра быка і яго сяброў
Казка пра быка і яго сяброў — «Беларускія народныя казкі».
Пасвіўся на лузе бык. Убачыў ён каля рэчкі туман і напужаўся: падумаў, што зямля і вада гараць.
«Пабягу я лепш адгэтуль на край свету!» — парашыў бык.
Задраў хвост і пабег.
Іван Світаннік
Іван Світаннік — «Беларускія народныя казкі».
Жылі муж і жонка. Доўга не было ў іх дзяцей, а потым, ужо на старасці год, адразу нарадзіліся тры сыны: адзін нарадзіўся ўвечары, другі — у поўнач, трэці — на світанні. І назвалі іх усіх Іванамі: старэйшага — Іван Вячорнік, сярэдняга — Іван Паўночнік, малодшага — Іван Світаннік.
Залатая яблынька
Залатая яблынька — «Беларускія народныя казкі».
Жыў дзед і баба. І былі ў іх дочкі — дзедава дачка і бабіна дачка. Дзедаву дачку звалі Галя, а бабіну — Юля.
Баба сваю родную дачку песціла, даглядала, а дзедаву ў чорным целе трымала і ўсё шукала прычэпкі, каб са свету яе звесці.
- Go to the previous page
- 1
- …
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- …
- 79
- Go to the next page