Пра папа Кірылу і яго парабка Гаўрылу

Пра папа Кірылу і яго парабка Гаўрылу – «Беларускія народныя казкі».

Папу Кірылу надта не шанцавала на парабкаў. Колькі ён іх ні наймаў, ніводзін больш месяца не выслужыў. Хто тут вінаваты? Поп скардзіцца, што парабкі вінаваты. А парабкі — што поп: рабіць прымушае, а карміць не жадае.

(more…)

Continue ReadingПра папа Кірылу і яго парабка Гаўрылу

Адкуль узяўся мядзведзь

Адкуль узяўся мядзведзь – «Беларускія народныя казкі».

Ці ведаеце вы, адкуль узяўся мядзведзь?

Мядзведзь раней быў такім жа чалавекам, як і мы. Людзей тады было мала, і жылі яны па лясах. Там палявалі на звяроў і птушак.

(more…)

Continue ReadingАдкуль узяўся мядзведзь

Музыка-чарадзей

Музыка-чарадзей – «Беларускія народныя казкі».

Жыў некалі на свеце адзін музыка. Пачаў ён іграць яшчэ змалку. Бывала, пасучы валоў, зробіць з лазы дудачку ды як зайграе, дык валы скубці траву перастануць — натапыраць вушы ды слухаюць. У лесе птушкі прыціхнуць, нават жабы ў балоце не крумкаюць.

(more…)

Continue ReadingМузыка-чарадзей

Лісіца і дрозд

Лісіца і дрозд – «Беларускія народныя казкі».

Жылі дзед і баба. Дзед у лес хадзіў дровы сячы, а баба дома была, пірагі пякла.

Аднаго разу злавіў дзед у лесе дзікага парсючка і прынёс яго дахаты. Харошы быў парсючок — стракаценькі ды паласаценькі.

(more…)

Continue ReadingЛісіца і дрозд

Коцік, пеўнік і лісіца

Коцік, пеўнік і лісіца – «Беларускія народныя казкі».

Жылі-былі коцік і пеўнік. Добра жылі, дружна. Коцік на паляванне хадзіў, а пеўнік есці варыў, хатку падмятаў, песні спяваў. Аднойчы пайшоў коцік на паляванне, а пеўнік зачыніў за ім дзверы ды пачаў абед варыць.

(more…)

Continue ReadingКоцік, пеўнік і лісіца

Коцік Петрык і мышка

Коцік Петрык і мышка – «Беларускія народныя казкі».

Аднаго разу коцік Петрык захацеў мышку злавіць. Ён быў яшчэ маленькі, але чуў ад дарослых катоў, што яны заўсёды ловяць мышай. І Петрыку вельмі ж захацелася стаць хутчэй дарослым.

(more…)

Continue ReadingКоцік Петрык і мышка

Князь Радзівіл Каханко

Князь Радзівіл Каханко – «Беларускія народныя казкі».

Жыў даўней у Нясвіжу адзін князь Радзівіл. У яго было много маёнткаў па ўсёй Случызне. Усе паны яму служылі, бо ён быў над панамі пан. А зь людзямі ён хорашо абходзіўса. Бало з кім ні загаворыць, та за кожным словам кажэ: каханку, каханку. От за тое й прадражнілі яго Каханко.

(more…)

Continue ReadingКнязь Радзівіл Каханко

Залаты птах

Залаты птах – «Беларускія народныя казкі».

Былі ў аднаго чалавека тры сыны: два разумныя, а трэці — дурны.

Старэйшы сын, Сцяпан, умеў на скрыпцы іграць, сярэдні, Піліп, — на дудцы, а меншы, Іван, ні да чаго спрыту не меў: сядзеў у запечку ды лучынкі стругаў.

(more…)

Continue ReadingЗалаты птах

Добры знаёмы

Добры знаёмы – «Беларускія народныя казкі».

Выбралі ў адной воласці новага старшыню. Ну, валасны старшыня — чын не такі ўжо вялікі. Але як для каго: разумны на любой пасадзе розуму не траціць, а дурня хоць царом пастаў — дурнем і застанецца.

(more…)

Continue ReadingДобры знаёмы

Андрэй за ўсіх мудрэй

Андрэй за ўсіх мудрэй – «Беларускія народныя казкі».

Жыў адзін цікаўны хлопец Андрэй. Хацеў ён усё ведаць. Куды ні гляне, што ні ўбачыць,— аб усім у людзей распытваецца, да ўсяго дапытваецца. Плывуць у небе хмары… Адкуль яны ўзяліся? Куды плывуць? Шуміць за вёскаю рака… Куды бяжыць яе вада?

(more…)

Continue ReadingАндрэй за ўсіх мудрэй